Sprezzatura, zei een Italiaanse vriendin toen ze het over de manier had waarop ik mijn tuin onderhield. Nooit eerder kreeg ik zo’n mooi compliment. Het is dan ook een prachtig woord. Je moet het eens in je mond laten zwemmen alsof je de beste Spritz van Venetië degusteert. Het verwijst naar een typische Italiaanse stijl, een […]

Helen Macdonald vertelt in een interview over de eerste keer dat ze een albatros zag. Ze was geobsedeerd door dit dier en had er alles over gelezen. Toen hij onverwacht kwam aanvliegen was ze verbijsterd door zijn verschijning. Hij keek haar recht aan en ze zei: ‘Op dat moment keek hij door alle albatrosverhalen in

Alhoewel hij mindfulness niet kende, lag ook voor Proust de bron van de ware kennis van het leven in het leren omgaan met de mankementen ervan. Hij ging het duister nooit uit de weg, want hij wist dat het mooiste licht er onlosmakelijk mee verbonden was. Dus ging hij voluit voor de confrontatie met zijn

(Dit is een fragment uit mijn boek ‘Wat is er mis met mij?‘, meer specifiek uit het tweede hoofdstuk dat gaat over slaapmoeilijkheden.) ‘Twee beproefde methoden, die ik eerder heb aangehaald, zijn uitermate adequaat bij slaapstoornissen en ze zijn wetenschappelijk goed onderzocht: relaxatie en meditatie. De eerste heeft een lichamelijke invalshoek, de tweede eerder een

In een vaste vraagrubriek uit de krant was één van de vragen: Noem één ding dat de kwaliteit van uw leven zou verbeteren.Een van de vaker terugkerende antwoorden was deze: ‘Meer uren in een dag’.Het lijkt een logisch, herkenbaar antwoord, we hebben immers allemaal het gevoel tijd te kort te komen. Maar ik geloof er

Dat kwam zo.  Ze was rond deze tijd van het jaar de keuken in al zijn oksels aan het kietelen, maar aan eentje kon ze niet aan. Ik kroop op het houten aanrecht en reikte met mijn voet op de uiterste rand naar de verste oksel. Net toen ik die in een wijds gestrekte houding

Komt het je voor glimpen te ontwaren van die voor de mens ondraaglijke waarheid: dat alle diep en ernstig gepeins niet meer is dan de onverschrokken poging van de ziel om de open onafhankelijkheid van de zee te behouden, terwijl de wildste winden van hemel en aarde samenspannen om haar op de verraderlijke slavenkust werpen? Deze

Mijn vrouw schoot in de lach. Ik was gewoon gaan zitten op een krukje om mijn stapschoenen aan te trekken en weer opgestaan. Ik vroeg me af wat daar nu zo grappig aan was.

De uitleg van de kok had duidelijk een nocebo effect getriggerd (ontlokken van negatieve verschijnselen, zoals ziektesymptomen of pijn door suggestie) maar of het poedertje een placebo effect had ontlokt (de afname van pijn, ongemak of bepaalde klachten door suggestie), durf ik niet te zeggen. Misschien met alle Chinezen, maar niet met den deze?

Transcendente ervaringen ons kunnen overvallen, als de ontvankelijkheid hiertoe aanwezig is.

Ik denk dat het in de natuur was, een jaar of twintig geleden, in de namiddag en op mijn eentje, maar dat is maar een gedachte, geen herinnering die zich beroept op een ervaring…

Een brokje viel in de tas, ik viste het eruit met een lepeltje en op het moment dat het de smaak-en geurpapillen in mijn mond raakte, werd ik als door een inwendige katapult weggeslingerd het verleden in, naar een periode van mijn jeugd die ik helemaal vergeten was.

Gekatapulteerd. Zo voelde ik me toen ik in een Spaanse boekenwinkel deze bladwijzer meekreeg.
Natuurlijk ging hij over Federico, de grote Spaanse dichter. 
Maar voor mij ging hij over Lorca, mijn intiemste vriend.