Heb je als kind ooit die fantasie gehad in een (nacht)trein te stappen, te gaan liggen in een slaapcoupé en ’s ochtends wakker te worden op een totaal nieuwe plek? Ken je nu nog dat verlangen om ooit die nachttrein te nemen? Het is immers nooit te laat om een reis te ondernemen naar je …
We staan er zelden bij stil, maar genieten is het beste tegengif als het lot je niet gunstig gezind is. Dat komt omdat genieten een antagonist is voor negatieve emoties en dito gedachtenkronkels. Het is wat licht is voor de duisternis en warmte voor de kilte. Ik ben eerder fan van genieten dan van geluk. …
Je kent vast de ervaring dat je tijdens een opruimbeurt op zolder een doos met oude foto’s vindt. Je haalt er eentje uit van een paar jaar geleden en je denkt: ‘Dat ben ik niet meer’. Misschien heb je een aantal jaar eerder hetzelfde gezegd toen je een foto zag van dan weer jaren eerder. …
Zoals vaak wordt gezegd dat het baasje op de hond lijkt, zo verklapt ook de tuin veel over de eigenaar. In mijn tuin staat bijvoorbeeld veel onkruid. Onkruid is kruid dat niet welkom is. Er woont ook heel wat ongedierte in mijn tuin: mollen, slakken, spinnen, muizen en ratten. Ongedierte zijn dieren die niet welkom …
Liefdesrelaties zijn per definitie onzeker. Je weet uiteindelijk nooit hoe de gevoelens van de ander zullen evolueren. Je weet het niet eens van jezelf. En je weet ook niet welke kapers of sirenen het pad van je partner zullen kruisen en of hij of zij dan sterk genoeg zal zijn om de bedwelmende lokroep te …
Zekerheid in de liefde lijkt op een fata morgana. Lees meer »
We uiten het op zovele aandoenlijke, verborgen manieren.Niet in het minst met dieren.Bijvoorbeeld door onbewust onze handen te laten graaien in de immer gewillige pels van een hond.Of, eerder uitzonderlijk, door met een aap te leven.Zoals Léo Ferré.Onlangs luisterde ik nog eens naar Pepée, dat hartverscheurende lied over zijn geliefde chimpansee die bij hem inwoonde …
Heeft die gedachte ook u als kind bezeten? Het zal u alvast niet verbazen dat ik als seksuoloog nog steeds mensen zie die niet voluit kunnen genieten van seksuele opwinding of, erger, lijden onder een ernstige blokkade omdat ze als kind opgezadeld werden met een levenslang schuldgevoel. Wellust kan voor een kind zoveel schuld en …
Ik zat op een terrasje op de Plaza de la Merced in Malaga en keek naar de spelende kinderen, de stijlvolle oudere dames, de fiere mannen, de knappe vrouwen, de mooie bomen en de wonderlijke va-et-vient. En ik las een mooi gedicht van de Boliviaans-Zwitserse dichter Eugen Gomringer. Hij had het geschreven in het jaar …
Rituelen zijn in de tijd wat thuis is in de ruimte. Als het lot ons tergt en een gat slaat in dat fair leven waarop we menen recht te hebben, zijn rituelen vaak een eigenzinnige manier om die duizelingwekkende diepte proberen te dichten. Dat was wat de kapper van koning Midas deed. Die was ooit …
Soms maken we het mee dat we de goesting voor ons werk zijn kwijtgeraakt. Door een chronisch ‘teveel’ of een uitputtend ‘reeds te lang’ of doordat een torsie is opgetreden, een scheefgroei tussen wat je vanbinnen geworden was en wat je van buiten bleef doen, alsof je onderbeen een andere richting was uitgegroeid maar je …
Meteen na mijn consultaties kijk ik graag een poosje door het raam. Dan zie ik weilanden en een beetje verderop loopt de Schelde. Het dieptezicht doet me goed. Plots zie ik een meisje op het jachtpad. Ze staat aan de overkant van de Schelde, met haar gezicht naar me toe en kijkt naar de rivier. …
Soms moet je klein herbeginnen. De 25-jarige auteur en geschiedkundige Bregje Hofstede kuierde rondjes in het park, meer kon ze niet aan tijdens haar burn-out. Van het moment dat haar geteisterd lichaam het toeliet gingen de stapschoenen aan en trok ze weiden, velden en bossen in. “Wandelen stond centraal in mijn herstel van de burn-out, …
Het is een vage herinnering, maar wel een diepe: als kind kon ik me in vele varianten afvragen: stel dat ik ‘ik’ niet ben. Soms ging ik daar behoorlijk ver in: ik stelde me voor dat ‘ik’ een ander was, die weliswaar als twee druppels water op ‘mij’ leek en dat het ooit zou uitkomen …
Je kan je hoofd vergelijken met een groot station. Als je het binnen loopt kom je in de vertrekhall en zie je allerlei treinen staan. Op een bord kan je aflezen welke klaar staan om te vertrekken. De eerste is bijvoorbeeld deze met bestemming ‘Conflict met moeder’. Dat is een internationale hogesnelheidstrein, die stopt amper …
Mijn boek Omgaan met anderen. Een communicatiekunst, opent met een citaat van Paul Valéry over Robinson Crusoë: “Quoique son île fut déserte,il mit une plume à son chapeau;il lui semblait qu’il créât par làquelqu’un qui regardat la plume.” Waar Robinson Crusoë naar op zoek was, was antwoordelijkheid. Het is een prachtig begrip dat ik aantrof in …
