“Pluk den dag. Dweep en droom niet met de schim van het Verleden en wees niet bang voor het spook van de Toekomst, maar sla de verliefde armen vast om het levende, gloeiende Heden.” Het is een jonge Couperus, die dit pleidooi hield om het leven ten volle te leven in het enige moment waarin […]

Ken je dat onderzoek waarbij men wou te weten komen of mensen die de gewoonte hebben alledaagse dingen met aandacht te doen zich beter voelden dan hun medemens die dat niet doet? Men belde daartoe ad random honderden subjecten op en stelde hen drie vragen: Daarbij was men benieuwd of er een aantoonbare correlatie was

Een cursiste deelde onlangs dit berichtje: ‘Mijn gsm was gisteren kapot. Gevallen. Ik had met een vriendin afgesproken. De treinrit (met overstap, uren en spoor te checken op een op voorhand geschreven papiertje) en de dag waren zo heerlijk ongedwongen en rustig, zo zonder gsm en zonder mogelijkheid tot de constante toegang tot informatie en

Wees lui, vier de Ander, leef achteruit, roept Byung-Chul Han, de wellicht belangrijkste filosoof van deze tijd, ons toe. Met het laatste bedoelt hij niet dat we met zijn allen de teletijdmachine van Professor Barabas moeten nemen naar een plek van melk en honing in het verleden, maar wel dat we afstand nemen van de

Natuurlijk pieker je het hardst over de beproevingen die je pad kruisen. Maar de malende molens in het hoofd gaan even enthousiast in overdrive naar aanleiding van kleine, banale situaties. Daar praten we zelden over, vooral omdat we er ons een beetje over schamen. Maar net omdat het niet uitgesproken wordt, lijkt het alsof je de

Het was december en ik zag een mooie broek in de solden hangen. Ze was stijlvol en goedkoop, maar bij nader toezien bleek het een zomerexemplaar en ik liep door.  Toen kneep ik even in mijn wang. Wat deed ik nu?  Ik had toch altijd zomerkleren gekocht in de winter en vice versa. Dat waren heerlijke

Oh neen!  Dat was het eerste wat ik dacht vanochtend. Het is 6 november, heb nog mijn pyjama aan en Associated Press heeft zonet bevestigd: Trump wordt de nieuwe president. Een mengeling van verslagenheid, teleurstelling en frustratie dringt zich op. Ook al probeer ik mijn aandacht te focussen op de geurende koffie, het lekkere brood

Vandaag vierde ik de 50e verjaardag van de gewoonte om de WC-bril op te heffen als ik plas.  Dat kwam zo.Toen ik in 1973 op een regenachtige dag voor het eerst naar Gent kwam op mijn motor ging ik onderuit op de tramsporen aan de Groentemarkt. Iemand hielp mijn motor recht en mezelf een piepklein

Ooit de film Drunk gezien, waarin vier bevriende leerkrachten van een middelbare school besluiten om zich dagelijks te voorzien van een behoorlijk alcoholpromile om zich te ont-stressen en meer ontspannen door het leven te gaan?  Alcohol, drugs, tranquilizers en binge-eating zijn weliswaar de meest bekende manieren om met stress en negatieve gevoelens om te gaan, maar

Elk van ons kent wel eens één van de vele gezichten van angst: faalangst, spreekangst, angst om vast te zitten in beklemmende situaties (files, trein, vliegtuig, lift, autosnelweg; reizen, bioscoop, langdurige vergadering of etentjes; enge dingen (prik, medische ingrepen, ziek worden, braken) en dieren (spinnen, honden, ratten, slangen…), angst voor verlies, de dood, verandering of,

Vreemd hoe een banaal beeld jarenlang in je geheugen kan blijven hangen als een vleermuis in een donkere tunnel. Zonet plopte in mijn hoofd een onbeduidend beeld op uit een Iraanse film die ik vele jaren geleden zag. Het was een ogenschijnlijk absurd detail in de film, en toch overleefde het ergens in mijn hoofd