Liefdesrelaties zijn per definitie onzeker. Je weet uiteindelijk nooit hoe de gevoelens van de ander zullen evolueren. Je weet het niet eens van jezelf. En je weet ook niet welke kapers of sirenen het pad van je partner zullen kruisen en of hij of zij dan sterk genoeg zal zijn om de bedwelmende lokroep te …
Zekerheid in de liefde lijkt op een fata morgana. Lees meer »
We uiten het op zovele aandoenlijke, verborgen manieren.Niet in het minst met dieren.Bijvoorbeeld door onbewust onze handen te laten graaien in de immer gewillige pels van een hond.Of, eerder uitzonderlijk, door met een aap te leven.Zoals Léo Ferré.Onlangs luisterde ik nog eens naar Pepée, dat hartverscheurende lied over zijn geliefde chimpansee die bij hem inwoonde …
Heeft die gedachte ook u als kind bezeten? Het zal u alvast niet verbazen dat ik als seksuoloog nog steeds mensen zie die niet voluit kunnen genieten van seksuele opwinding of, erger, lijden onder een ernstige blokkade omdat ze als kind opgezadeld werden met een levenslang schuldgevoel. Wellust kan voor een kind zoveel schuld en …
Ik zat op een terrasje op de Plaza de la Merced in Malaga en keek naar de spelende kinderen, de stijlvolle oudere dames, de fiere mannen, de knappe vrouwen, de mooie bomen en de wonderlijke va-et-vient. En ik las een mooi gedicht van de Boliviaans-Zwitserse dichter Eugen Gomringer. Hij had het geschreven in het jaar …
Rituelen zijn in de tijd wat thuis is in de ruimte. Als het lot ons tergt en een gat slaat in dat fair leven waarop we menen recht te hebben, zijn rituelen vaak een eigenzinnige manier om die duizelingwekkende diepte proberen te dichten. Dat was wat de kapper van koning Midas deed. Die was ooit …
Soms maken we het mee dat we de goesting voor ons werk zijn kwijtgeraakt. Door een chronisch ‘teveel’ of een uitputtend ‘reeds te lang’ of doordat een torsie is opgetreden, een scheefgroei tussen wat je vanbinnen geworden was en wat je van buiten bleef doen, alsof je onderbeen een andere richting was uitgegroeid maar je …
Meteen na mijn consultaties kijk ik graag een poosje door het raam. Dan zie ik weilanden en een beetje verderop loopt de Schelde. Het dieptezicht doet me goed. Plots zie ik een meisje op het jachtpad. Ze staat aan de overkant van de Schelde, met haar gezicht naar me toe en kijkt naar de rivier. …
Soms moet je klein herbeginnen. De 25-jarige auteur en geschiedkundige Bregje Hofstede kuierde rondjes in het park, meer kon ze niet aan tijdens haar burn-out. Van het moment dat haar geteisterd lichaam het toeliet gingen de stapschoenen aan en trok ze weiden, velden en bossen in. “Wandelen stond centraal in mijn herstel van de burn-out, …
Het is een vage herinnering, maar wel een diepe: als kind kon ik me in vele varianten afvragen: stel dat ik ‘ik’ niet ben. Soms ging ik daar behoorlijk ver in: ik stelde me voor dat ‘ik’ een ander was, die weliswaar als twee druppels water op ‘mij’ leek en dat het ooit zou uitkomen …
Je kan je hoofd vergelijken met een groot station. Als je het binnen loopt kom je in de vertrekhall en zie je allerlei treinen staan. Op een bord kan je aflezen welke klaar staan om te vertrekken. De eerste is bijvoorbeeld deze met bestemming ‘Conflict met moeder’. Dat is een internationale hogesnelheidstrein, die stopt amper …
Mijn boek Omgaan met anderen. Een communicatiekunst, opent met een citaat van Paul Valéry over Robinson Crusoë: “Quoique son île fut déserte, il mit une plume à son chapeau; il lui semblait qu’il créât par là quelqu’un qui regardat la plume.” Waar Robinson Crusoë naar op zoek was, was antwoordelijkheid. Het is een prachtig begrip dat …
Zo gelukkig dat ik me had gevoeld. Dat kwam omdat ik deed wat ik heel graag doe maar zelden toe kom: bricoleren, constructies uitdenken en handmatig realiseren. En dat alles zonder tijdsdruk. Vandaag heb ik een systeem gezocht om een beeld voor de tuin, het vliegend hert, op een sokkel te krijgen en wel zo …
Over het conflict tussen rede en buikgevoel Heeft u ooit al een chocoladetaart in de vorm van een tomaat gegeten? Ik bijna. Dat ging zo. In mijn omgeving is het algemeen geweten dat ik een aversie heb voor tomaten. Als zeventienjarige trok ik, zoals het hoorde als jonge hippie, met de rugzak naar Zuid Frankrijk. …
Niets is voor altijd, mensen niet, gevoelens niet. Soms komen nieuwe liefdes of vriendschappen als meteoren je leven binnen. Het is dan de kunst om ervan te blijven genieten, ook al weet je dat ze sneller kunnen afkoelen dan je ooit had vermoed. Dat ervaarde ook Nick Cave. Het is niet makkelijk om een …
Beroepshalve word ik vaak geconfronteerd met levensvragen: “Wat moet ik doen met…”, “Hoe ga ik om met …”, “Wat is de beste keuze”, “Waarom moet dit me overkomen”, “Wat is de oorzaak van…”. Hoe ouder ik word, hoe minder ik een antwoord heb. Toen ik jonger was viste ik gretig de antwoorden op uit de …