fbpx

Genieten

We staan er zelden bij stil, maar genieten is het beste tegengif als het lot je niet gunstig gezind is. Dat komt omdat genieten een antagonist is voor negatieve emoties en dito gedachtenkronkels. Het is wat licht is voor de duisternis en warmte voor de kilte.
Ik ben eerder fan van genieten dan van geluk.

Soms krijg ik weleens de vraag: wanneer zijn mensen nu gelukkig? Ik heb dan zin om te zeggen: ga naar zee en vraag het eens aan een hond op het strand, want die is meestal buitensporig gelukkig. Bij mensen is het dwang geworden. Je moet gelukkig zijn.
Je kunt geen tijdschrift openslaan of er staat een tienstappenplan voor het ultieme geluk in.
In de praatprogramma’s op tv blinken en stralen de gasten om ter hardst.
Geluk is prestige geworden, een maatstaf voor succes. Naast de materiële statussymbolen, is er nu ook het geluk om mee uit te pakken. Iedereen met een beetje behoefte aan erkenning presenteert zichzelf dus als voltijds gelukkig.
En als je het niet bent, heb je gefaald, ben je een loser.

Ik zei eens tegen een cursist: ‘Weet je, gelukkig zijn moet niet.’ Haar gezicht klaarde meteen op en voor ze zelf het grappige van haar paradoxale uitlating besefte, zei ze: ‘O, wat een geluk.’

Ikzelf houd het bij Voltaire : ‘J’ai décidé d’être heureux parce que c’est bon pour la santé’.

In plaats van voor het geluk als zodanig zouden we misschien beter kiezen voor het genot, voor die heerlijke korte momenten van verwondering, ontroering, blijheid die we aan de grote kleine alledaagse dingen kunnen ontfutselen, zoals in een gedicht van Prévert:
‘Ik herkende het geluk aan het geluid dat het maakte toen het verdween.’

Wat wij geluk noemen, is eigenlijk niet meer dan aangename sensaties in ons lichaam, per definitie vluchtig. Als je die gevoelens wilt fixeren dan krijg je stress en voel je verdriet omdat dat niet lukt. In mindfulness leer je om die golfbewegingen van emoties waar te nemen en hun verloop te aanvaarden voor wat het is. Wij verwachten permanent geluk. Michel de Montaigne was een Fransman en die hadden het al snel door: hoogstens een uurtje.
Bonheur.

(Uit mijn boek Weet je, ik heb het ook niet gemakkelijk. Hoe mindfulness
en Montaigne je kunnen helpen als het leven niet loopt zoals je had gedacht)

Delen

Laat een reactie achter

Ik lees je graag. Het is heel fijn als je een reactie plaatst. Dat brengt leven in de brouwerij. Je emailadres is enkel om de bron van het bericht te verifiëren tegen spam, het wordt uiteraard niet gepubliceerd. Dank je wel voor je reactie!