Dit initiatief wil net als de Mindful Reading Club, het onzichtbare een klein beetje zichtbaar maken, het onuitspreekbare ietwat meer woorden toegooien en het moeilijk bespreekbare kietelen tot deelzaamheid.
We zijn met zijn allen eenzamer dan we willen beseffen.
Dat is wat ik na veertig jaar intense psychotherapie praktijk, rondkijken en eigen ervaring heb kunnen merken.
En dan bedoel ik niet de eenzaamheid waar de Bond Zonder Naam het over heeft, dat is vaak ‘alleen zijn’ of verlatenheid.
Ik heb het eerder over de discrepantie, het spanningsveld tussen het sociale ik, beantwoordend aan een plaatje van hoe je hoort te wezen, denken en voelen, en een reëel ik dat anders is.
Elk van ons kent dit wel: je hebt bepaalde emoties, gedachtegangen of gewoonten waarvan je weleens denkt: dit klopt niet (met het plaatje), de anderen zouden eens moeten weten …
Of omgekeerd: je hebt iets (van het plaatje) niet: blijheid, gelukkig zijn, stralen, supervlotjes in de omgang, energie, succes…
Dan kan je je eenzaam voelen. Omdat je denkt dat het niet klopt. En uit schaamte deel je het niet. Waardoor je blijft denken: er is iets fout met mij.
Terwijl het allemaal zo des mensen is.
Eens je dat beseffen kan is de helft van de last verdwenen.
Kunst, en dus ook film, heeft als taak ons die universele, maar door ons als hyperindividueel ervaren pijnpunten toonbaar te maken.
Dat is het startpunt van deze avonden.
De film als katalysator van de persoonlijke ervaring.
Het gesprek daarna is een stap verder: uitdrukking geven aan die ervaring. Om via die uitdrukking te merken: “Hé, anderen kennen dat ook, ik zit daar niet alleen mee!”
Dat betekent twee dingen:
- De gesprekken mogen niet tè vrijblijvend blijven
- Maar iedereen moet zich op zijn gemak kunnen voelen
Die moeilijke combinatie wordt zowel de uitdaging als de rijkdom van dit initiatief.
Kom niet vanuit volgende verwachting:
* een filmavond voor cinefielen (de filmervaring is in dit project maar de aanleiding tot de kruisbestuiving achteraf, de gedeelde ervaring, de ontmoeting).
* een soort therapiegroepje waar je je hart kan luchten of je problemen kan bespreken
* een nieuwsgierigheid die aanleunt bij ramptoerisme
Kom alsjeblief eens meedoen ter kennismaking als je
* film een boeiend medium vindt èn
* de intentie hebt regelmatig te komen èn
* bereid bent je persoonlijke ervaring te toetsen aan het thema van de film en die ervaring te delen op een manier die voor jou comfortabel blijft èn
* bereid bent deel te nemen met een open hart en een milde, te verwonderen geest
Praktisch:
Voel je je aangesproken, kom eens kennismaken en laat dan de ervaring (van beide kanten) uitmaken of het vervolgd wordt.
Geef je hiertoe op via mail: info@wilfriedvancraen.be
Het aantal deelnemers is echter zeer beperkt. Het zou dus kunnen dat de groep volboekt is.
De locatie is een unieke kapel-wunderkammer in een privé huis in de oude stadskern van Gent. Het adres wordt meegedeeld na het eerste contact samen met de data. De frequentie is één zondagavond per maand.
De film zelf maken we op voorhand niet bekend.
Laat het een verassing wezen.
Dat je de film al eens hebt gezien is immers geen reden om niet te komen: je kan hem met nieuwe ogen bekijken en vooral, het gaat om het delen en beleven van een fijne ervaring in een fijne groep, de filmgroep.
Wilfried Van Craen